Dave en Lyne Simpson, met hun dochter Becky, woonden al bijna een jaar in Spanje in hun nieuwe Spaanse villa. Gelegen in de bergen dicht bij Pinoso in de regio Alicante, besloten ze dat het tijd was om de tuin te verfraaien. Ze hadden afgezien van een garage ten gunste van het uitgeven van het geld aan het creëren van een natuurlijke tuin, waarbij hout waar mogelijk werd gebruikt om mooi op te gaan in de omgeving. Dave, hoewel een succesvolle tuinder, was geen doe-het-zelver. Zijn poging om een tuinhuisje te bouwen eindigde de eerste dag in een ramp. Lyne noemde Woodworks Direct; een professionele timmerman in de buurt in de provincie Murcia, en liet hen het tuinhuisje bouwen samen met een grote houten schuur voor Dave om zijn tuingereedschap in te houden. Het volgende item op de lijst voor de tuin was een pergola die de patio met het prieel verbond. Maar Lyne moest een week met Becky naar Engeland vliegen en boekte de pergola om bij haar terugkeer te bouwen. Dave zag het echter als een kans om zichzelf te verlossen voor het instortende tuinhuisje en de wielen in beweging te zetten om een pergola te bouwen. Hij schakelde zijn vriend Frank, een al even onbekwame doe-het-zelver, in voor advies over pergola’s. De pre-erectiebijeenkomst vond plaats onder het genot van een paar biertjes in de schuur.
‘Als je naar deze brochures kijkt, ziet het bouwen van een pergola er niet al te moeilijk uit’, zei Frank, terwijl hij een slok bier nam. ‘Gewoon stukjes die op en neer gaan. Wat is er trouwens met het tuinhuisje gebeurd?’
‘De nagels hielden niet vast’, zei Dave. ‘De jongens van Woodworks Direct gebruikten schroeven en fancy joints. Ze boorden gaten en stopten de schroeven erin. Ik heb ze bekeken en denk dat ik een paar tips heb opgepikt. Kijk, ik heb een boormachine gekocht.’ Dave reikte naar een plank en plofte een zwarte kast op de pottafel.
‘Leuk’, zei Frank toen Dave het deksel opende. ‘Dat moet de business doen. Heb je de schroeven?’
‘Ja, een grote doos van hen, en ze zijn lang. Je boort de gaten en ik ga verder met de schroeven. Daar is het hout van het tuinhuisje, en onze Spaanse buurman gaf me wat oude postachtige stukjes hout die hij uit zijn huis had gehaald. Ben je er klaar voor?’
Frank dronk het laatste biertje. ‘Zoals ik ooit zal zijn.’
***
De palen waren binnen, de trapladders waren eruit, Dave boorde, Frank schroefde de kruisstukken op hun plaats en de pergola begon vorm te krijgen, op een soort unpergola’achtige manier.
Sommige van deze stukjes die de Spaanse man je gaf, zijn wormachtig,’ zei Frank. ‘De boor gaat er te makkelijk in.’
‘Nah, dat is cos het is een goede oefening, Frank – ga zo door. Maar hé, ik zal je één ding vertellen, geen wonder dat die Woodworks-kavel schroeven gebruikt, je kunt ze virtueel in de gaten duwen – veel gemakkelijker dan spijkers.’
***
De twee mannen stonden achterover om hun handwerk te bewonderen, en geen van beiden zag er bijzonder comfortabel uit. Frank schudde de pergola en een paar schroeven haalden uit hun gaatjes. ‘Dat is niet de bedoeling. Ze gingen gemakkelijk naar binnen en het lijkt erop dat ze er ook gemakkelijk uitkomen. En het is allemaal krom.’
Dave krabde zich achter de oren. ‘Ik begrijp het niet. Zij boorden gaten – wij boorden gaten. Misschien ligt het aan het hout? Oh hell, Lyne zal reserve blijven.’
‘Ik denk dat het met de rug naar de tekentafel gaat, Dave. Goed dat je die bestelling van Woodworks Direct niet hebt geannuleerd.’
‘Ja. Ik ga ze nu bellen en kijken of ze vroeg kunnen komen. Wees een leuke verrassing voor Lyne als ze terugkomt. Zin in een kampvuur en een paar biertjes later?’
***
De vreemde collectie massief hout was gemakkelijk te ontmantelen en Woodworks Direct kwam een paar dagen te vroeg en bouwde een pergola.
‘Goed gedaan. Het ziet er fantastisch uit’, zei Frank terwijl hij een biertje dronk en de pergola bewonderde. ‘Ik denk dat ik ze er een laat bouwen.’
‘Juist. Ik vroeg een van de jongens waarom die van ons fout ging. Hij zei dat de boor alleen voor een proefgat was en dat het hout waarschijnlijk onbehandeld was.’
‘Betekenis?’
‘Onze gaten waren te groot en het hout niet goed, anders hadden we het goed.’
‘Dus je geeft andere dingen niet op, dan?’
‘Geen sprake van. Max heeft een houten hondenkennel nodig, hè jongen’, zei Dave, terwijl hij hun labrador aaide. Als ik eenmaal een veggie patch heb gemaakt, zit ik op de case.’
‘En hoe zit het met Lyne?’ zei Frank.
‘Het is toch een mooie dag?’
